Zoals gepland waren we na een prima ontbijt in ons Best Western Motel al redelijk op tijd op weg vanuit een warm Kingman (en dan bedoel ik al 32 graden om half tien 's ochtends). We hadden al meegekregen dat het komende dagen erg warm zou gaan worden. Helaas klopte dat maar al te zeer zoals ik verderop zal vertellen. Onze eerste stop zou de Grand Canyon Skywalk worden. We hadden op zich al een prachtige route er naartoe door het binnenland via een soort provinciale weg. Daar aangekomen moesten we op een enorm parkeerterrein parkeren en vlogen er daar continue helicopters over. Uiteraard waren we niet de enige. Half China bleek ook weer aanwezig te zijn (wellicht op doortocht vanuit de molens van Kinderdijk hihihi). Toen we in de rij voor een kaartje stonden, bleek dat je op de Skywalk geen spullen en dus ook geen fotocamera mee mocht nemen. Ofwel geen foto's en even 156 dollar aftikken voor twee kaartjes en dan ook nog met een veewagen eeehh shuttelbus erheen vervoerd moest worden. Hierdoor hadden we meteen ons buik er van vol, zo duur en enorm commercieel. Wat een circus zeg! Na deze des-illusie besloten we maar door te gaan richting de Hooverdam. Eerst moesten we nog op zoek naar een tankstation want we hadden niet goed genoeg opgelet dat de tank al aardig leeg begon te raken en op het hele stuk naar en van de Skywalk er nergens een benzinestation (met de juiste benzine) te vinden was. Gelukkig wisten we er net op tijd een te vinden pfff. Hierna kwamen we vlot via de brug over de kloof bij de Hooverdam aan en hadden we een gratis plekje in de parkeergarage (dankzij de kaart met het rolstoel symbool, alweer voordeel) en hadden we ook vlot kaartjes voor de rondleiding te pakken. Hier wel normale prijzen gelukkig. De tour begon ook meteen, dus dat liep prima. Even lekker binnen in de airco want buiten was de temperatuur opgelopen tot 46 graden. De rondtour was reuze interessant en we begonnen met een afdaling van 160 meter met een 60 persoons lift in het binnnste van de dam. Onze chinese gids Emo leidde ons rond. We bezochten ook de reusachtige zaal met turbines. Indrukwekkend allemaal hoor. Hierna nog veel foto's gemaakt en buiten een poosje over de dam gelopen. Maar met 46 graden valt dat niet mee. Zelfs de Americanen zelf hadden het warm. We waren ook nog van plan om over de nieuwe brug te lopen, maar zagen dat niet meer zitten met die warmte, want dat werd ook nog een hele klim in de felle zon. Toen maar snel op weg naar Las Vegas gegaan. Daar kwamen we rond zes uur aan. Ons enorme Tropicana hotel hadden we snel gevonden gelukkig. Dit gold niet voor onze kamer hihihi. Daar moesten we ongeveer tien minuten voor lopen door het hotel vanaf de receptie. Na de koffers meegesjouwd te hebben besloten we maar er op uit te gaan, de Strip op voor eten en meteen ook rondkijken. Nou dat viel niet mee, ook hier was het nog ruim 46 graden. Uiteidelijk hebben we een flinke pizza punt gescoord en konden we er weer even tegen. We kwamen om kwart voor elf uiteindelijk versleten op onze hotelkamer aan, waar gelukkig de airco lekker waaide en we hier wat bijkwamen van het lopen en de warmte. Het is nog steeds rond de 38 graden buiten op dit moment. Morgenochtend staat een bezoek aan/op de Stratosphere toren op ons programma en uiteraard de Strip en Fremont street. Morgen wellicht een korte en late blog omdat we tot laat in de avond op de strip willen blijven om alle shows bij de enorme Casino hotels willen bekijken.Het is dan tenslotte onze laatste echte dag van onze reis, snik, snik. Oh ja, wat foto's probeer ik ook nog even te posten voor jullie. Tot zover vanuit een hot en bling bling Vegas.