Dag 16, Bryce Canyon en door naar Page
Vanochtend bijtijds op en ditmaal helaas geen ontbijt bij het (grote) hotel complex. Duszelf maar wat geimproviseerd en heeft Treesje wat bij de supermarkt gehaald en ik terwijl de koffers in de auto gezet (waar we al behoorlijk bedreven in zijn geworden). Het werd dus melk en koffie en een yoghurtje. Hierna op stap. We besloten eerst naar het verste punt in het park te rijden, 18 mijl ver naar het Rainbow Point op een hoogte van bijna 2800 meter. Dit i.v.m. de verwachte stroom overige toeristen, bleek een wijs besluit. Hierna op de terugweg een deel van de overige viewpoints bekeken. Trees krijgt maar niet genoeg van al die bergwegen rijden en ik van het foto's maken. We hebben denk ik al ruim voldoende materiaal om iets moois voor aan de wand uit te halen. Hierna nog even een plaspauze bij het hotel gemaakt (daar kwamen we toch weer langs). Daarna op weg naar Page. Een rit van zo'n tweeenhalf uur. We kwamen bijtijds aan vanwege het paseren van de tijzone Utah naar Arizonaen wonnen zo een uur. Hier even de boel verkend en onze voorraden aangevuld / avondeten samengesteld. Hierna dit op de hotelkamer opgegeten. Gelukkig is overal wel een magnetron en koelkastje aanwezig wat het makkelijk maakt (vele amerikanen schijnen dit namelijk ook zo te doen). Hierna onze plannen voor morgen bepaald hier in Page bij Lake Powell. Daarna nog aan dit blog begonnen en verhaal afgekregen nadat de mini laptop die ik mee heb zo'n acht keer was vastgelopen. Hopelijk redt ie het tot aan het eind en raak ikniet tegefrustreerd hiervan. Dan nu nog even de foto's van gisteren en vandaag erbij zetten. Zo dan moet u het hier weer mee doen voor nu.
Dag 15, Bryce Canyon & Boulder mountain
Vandaag vertrokken uit Springdale via een supergave route richting Bryce. Daar aangekomen konden we nog niet inchecken in het hotel en zijn we maar doorgereden op de sightseeing route naar de Boulder Mountain. Dat was nog een behoorlijke reis van 95 mijl heen en ook weer terug dus. We hadden stunning views onderweg en op het eindpunt een gigantisch overzicht waarbij we kilometers over het ruige en bijzondere gebied konden kijken. We waren daarom aan de late kant weer bij het hotel om in te checken en moesten toen ook nog een hapje eten. Daarna nog even hier rondgesnuffeld in de winkeltjes. Is hier gezellig en toeristisch. De blog schoot er daarom bijna bij in, dus nu nog maar even snel op m’n mobieltje gemaakt. U begrijpt dat wij daarom de foto’s morgen proberen te plaatsen. Heb er een paar honderd gemaakt dus wordt nog ff uitzoeken voor ons hihihi. Morgen hopen we Bryce verder te bekijken. Hotel zit bij de ingang dus we zijn er al. Tot zover voor nu, we zijn nu echt aan ons bedje toe want morgen gaan we ook nog verkassen naar Page.
Dag 14, Zion Canyon (Temple of Sinawava)
Vandaag gelukkig niet zo super vroeg op. Lekker geslapen en met de vouchers in de hand op naar het ontbijt in het andere gebouw iets verderop. Nou dat was een aangename verrassing, want we konden uit veel lekkere dingen kiezen op een kaart en werden bediend. Gekke amerikanen, we begonnen meteen met een complete uitgebreide warme maaltijd.Omdat we niet zo vroeg waren ging het er wel in en smaakte het prima. Morgenochtend weer daar ontbijten, dus ben benieuwd of het wat vroeger ook smaakt. Hierna nog even rondgesnuffeld in de winkels (smokehouse) wat er ook bij zat. Toen vertrokken richting de ingang van het park en de tourist information. De enige sightseeing keuze bij deze Zuid ingang is de Temple of Sinawava. Helaas worden de toeristen tegenwoordig per gratis shuttelbus door het park vervoerd naar alle mooie punten. Dit in verband met zo'n 3 miljoen bezoekers per jaar en om dus problemen met file vorming te voorkomen. Nou dat is dus net niet zo handig voor mij en daarom heb ik bij de toerist info een vergunnig weten te bemachtigen zodat we wel met de auto het park in mochten. Zo konden we alles op ons gemak doen. en hoefden we niet opgepropt in de bus (net als de bus naar Rotterdam) te zitten. Onderweg dus veel kunnen stoppen om foto's te maken en zijn we bij het eindpunt Temple of Sinawava de Canyon (onderin) een stuk in gewandeld, zover als haalbaar was voor mij. Helaas was het er warm en super druk met toerisen. Dat was 19 jaar geleden wel anders herinner ik me. Maar goed wel lekker gelopen en Squirrels gefilmd en op de foto gezet. We zijn nog even bij de rivier zelf geweest en heeft ons Treesje nog even met de blote voetjes in het water gelopen. Aan het einde van de middag weer terug naar ons hotel en hebben we buiten op ons terrasje koffie gedronken. Hierna nog even naar de winkel van het plaatselijke benzinestation om ons avondeten bij elkaar te sprokkelen. Het werd de laatste hotdog van $ 1 voor mij (he wat vervelend hihihi) en een kaasbroodje voor het vrouwtje. Daarna nog heerlijk buiten gezeten en genoten van de zwoele avond. Nu dus weer even de blog bijwerken en daana het mandje weer in. Morgen gaan we via de Mount Carmel HW (East Rim) het park weer door en ook uit richting Bryce Canyon voor de volgende overnachting. Beloofd ook weer een mooi Scenic ritje te worden van maar 135 km. Benieuwd wat we daar weer gaan aantreffen hihihi.
Dag 13, Death Valley en aankomst Springdale
Zoals u merkt zijn wij gelukkig niet gesmolten vandaag, maar wel behoorlijk gaar. Wat is dat heet zeg 45 graden, net of de föhn op standje maximaal tegen je aan blaast. Was weer een bijzondere en avontuurlijke dag vandaag. Zoals de bedoeling was zijn we door de Death Valley heen gereden en hebben weer veel mooie taferelen mogen aanschouwen. Wist niet dat een woestijn zo mooi, groot, verschillend en woest kon zijn. We stapten om 7 uur in de auto en kwamen vanavond om 19:00 uur aan in Springdale, 1 Mijl bij Zion vandaan. Eigenlijk kwamen we hier om 20:00 uur aan omdat het hier in Utah een uur later is. We hebben het niet eens op 1 tank gered, mede vanwege ons offroad avontuur waar we al snel mee begonnnen (we hebben niet voor niets een Quattro he) Na Panamint Springs gingen we richting Wildrose omdat daar mooie planten zouden staan. Dat klopte ook wel, de cactusachtige bloemen waren mooi en we zagen zelfs wilde ezels hier en daar. De asfaltweg ging over in gravel en voor we het wisten zaten we op een keienweg steil de berg op naar een uitkijkpunt waar je weinig zag hihihihi. Toen weer naar beneden, nou toen schokken we wel een beetje wat we overhoop gehaald hadden. Gelukkig beschikten we over Hillcontrol en zo kwamen we met m'n vrouwtje achter het stuur (ja echt!) toch weer veilig beneden. Die kan dus nubest mee doen aan de Dakar rally hihihi. Toen snel door want dit had veel tijd gekost. De temperatuur begon inmiddels op te lopen naar boven de 105 fahrenheid ofwel dik over de 40 graden. Volgende stop was Stovepipe Wells, nou hier werd je dus letterlijk gestoofd. Snel maar weer in de auto met airco en door naar de zandduinen. Ook hier was het niet lang uit te houden. Gauw door, de warmte uit naar Rhyolite het spookstadje. Dit stelde helaas niet veel voor. Toen op weg naar Springdale. Pfff wat een eind rijden was dit nog zeg. Treesje werd na 500 km toch wel wat moe, dus heb ik het stuur toen we Las Vegas gepasseerd waren overgenomen en de laatste 225 km gereden over de eindeloze Highways. Het plaatsje en hotel zien er erg goed uit. Inmiddels waren we lichtelijk uitgehongerd en hebben we hier bij Oscar's Cafe (waar het druk was en dus goed moest zijn) een hapje gegeten. De heerlijke Murderburger ging er dan ook vrij vlot in en we genoten nog even na van het leuke plekje, de lekkere warme wind en gezellige sfeer. Nu maar weer snel slapen want morgen gaan we Zion in om weer de nodige scenic points te bekijken.
Dag 12, Lone Pine relaxday
Vanochtend bijtijds vertrokken (na een klein drama met een verstopte toiletpot hihihi) en Mammoth Lakes achter ons gelaten en een klein stukje (2 uur rijden maar) verder weer neergestreken in het
tusenstop plaatsje Lone Pine (vernoemd naar de eenzame dennenboom die werd gevonden aan de monding van de Lone Pine Canyon). De temperatuur liep met het kwartier op tot 36 graden bij aankomst bij
het hotel. Pff dat is toch wel warm. Dachten we dat we het gisteren al warm hadden, nou dan komt morgen de echte warmte. Het hotel is mooi en had een mooi zwembad, dus dat maar eens uitgebreid
uitgeprobeerd met die warmte. De stevige wind alleen al is hier net een föhn die aan staat hihihi. Dus lekker eens gelaxed om ons voor te bereiden op morgen. Treesje heeft ook nog lekker een wasje
gedraaid, dus alle vuile was is weer schoon en kunnen we weer even vooruit. Ook de tourist info bezocht om de route voor mogen te bepalen. Vanavond ook maar eens makkelijk gedaan en een happy meal
bij de plaatselijke M gegeten. Morgen een lange hete dag dus (we hebben geluk, het wordt 46 graden daar), die ons door diverse mooie viewpoints in de Death Valley zal leiden. Uiteindelijk hopen we
ruim 600 km verder aan te komen in Springdale, onze volgende stop (vlakbij Zion national park). Wordt dus (mede op advies van de touris info) weer vroeg op om de ergste warmte voor te zijn. We
hebben een volle tank en een gallon water bij ons zoals geadviseerd. Als we niet gesmolten zijn, leest u morgen hoe wij het er vanaf hebben gebracht.
Ps: de beloofde foto's van gisteren van Yosemite zijn nu ook geplaatst.
Dag 11, Tioga pass en Yosemite National park
Dag 11, Tioga pass en Yosemite National park
Vandaag dus heel vroeg opgestaan, snel ontbeten en toen om kwart over zeven op weg richting de bijzondere Tioga pass die bij Mono Lake begint. Deze pass om het gebergte over te steken, moesten we
nemen om Yosemite te bereiken. Nou, wat een adembenemende en angst aanjagende route is dat zeg. Deze gaat echt over de top van het gebergte en je bereikt met de auto een hoogte van 3000 meter.
Ofwel bijna twee uur flink klimmen en dalen met faschinerende uitzichten. Voorzichtinghid is ook gboden want niet overal is een vangrail en kun je dus letterlijk honderden meters lager in hett
ravijn belanden. Voor je trommelvliezen en waterflesjes is het ook geen pretje want die klappen telkens dicht en open. We besloten eerst naar het verste en mooiste punt te rijden, Glacier
Point.Hier heb je een overzicht over het gehele park en zicht op de gigantische Half Dome rots. Dit betekende weer naar een b top rijden (drie kwartier bochtige smalle weg tussen bomen door en weer
zonder vangrails ). Dit was de moeite meer dan waard, wat een uitzicht en top of the world gevoel geeft dit zeg. Hier werd het al snel druk, dus wij vertroken weer dezelfde weg terug naar beneden
richting het dal van het park. Onderweg de Bridalveil Fall waterval bekeken van onderaf. Daarna Tunnelview bewonderd (beeld over de smalle Yosemite vallei) Hierna afgedaald de valley in. De
Cathedral Rocks en Capel gezien. De vallei doorgereden en Yosmite village snel bekeken. Hierna weer de vallei uit omhoog riching de Tioga Pass met als tussenstop Merced Grove om de Seikoya bomen
nog te bewonderen. Dit bleek al te laat en ondoenlijk te zijn helaas (anderhalve mijl lopen met daling/stijging van 120 meter) Toen maar besloten, mede gezien de tijd, om maar weer richting Mammoth
Lakes te gaan. Op de Tioga Pass no de nodige stops gemaakt en m'n Treesje wilde nog even in de sneeuw staan die daar boven nog ligt.Na dit afkoel moment weer verder op de 120 en Highway 395 op.
Uiteindelijk kwamen we om 20:30 uur weer moe van alle indrukken en het rijden (alweer Trees die het prima deed op de passen) bij het hotel aan. Morgen dan weer een stop (nr.7) verder in ons
programma, naar Lone Pine. De foto's plaats ik morgen omdat m'n lampje nu onderhand uit gaat en ik moet gaan kiezen uit heel veel mooie foto's en alle accu's ook leeg zijn..
Dag 10, Mammoth Lakes area
Vandaag eens de echte toerist uitgehangen. Heerlijk geslapen en snel ontbeten want we waren te laat bleek, (ontbijt tot 9 uur hier). Hierna op stap. Eerst naar het bezoekerscentrum gegaan voor informatie over de plekken die te doen zijn voor mij. Meteen de America Beautiful parken pas aangeschaft, want die hebben we morgen meteen nodig voor Yosemite park. Hierna meteen maa op stap gegaan naar Convict Lake. Een oase tussen de bergen en hebben hier lekker langs het meer gewandeld. Was wel warm, ca 34 graden. Daarna door naar de Hot Creek een warm stroompje, gevoed door warmwaterbronnen. Ook hier weer erg warm pff. Toen richting Mary Lake en omringende meertjes ten noorden van Mammoth Lakes. Allereerst kwamen we bij Twin Lakes aan waar het warm was en ook erg waaide, dit vonden we uiteraard niet erg. Toen door naar het hoger gelegen Mary Lake op zo'n 2700 meter hoogte. Ook hier weer een prachtig uitzicht naar beneden over Twin Lakes die achter elkaar liggen. Daarna op zoek naar een terrasje. Nou dat snappen die americanen niet echt helaas. Werd dus flesje water en banaan eten, zittend in de kofferbak. Hierna sanitaire stop in hotel en opfrissen. Toen in de plaatselijke supermarkt ons avondeten ingekocht en het beest weer van octane 91 sap voorzien. Vandaag werd het salalde met chickenstrips en yoghurt toetje. Nu aan het blog en foto's uitzoeken (dit lukt weer omdat ik nu eerst de foto's verklein) en dan naar bed omdat we morgen een lange dag voor de boeg hebben. De Tioga pas naar Yosemite (ruim twee uur rijden) en daar alle highlights bekijken en dan de pas weer terug naar ons hotel.
Dag 9 Mono Lake en Mammoth Lakes
Vandaag op ons gemak vertrokken richting Mammoth Lakes. De route was zoals we gisteren al vermoedden prachtig. Een prima weg slingerend door de heuvels en langzaamaan werden het bergen. Therecia heeft vandaag weer gereden en doet het prima. Onderweg een prachtige stop gehad met een waanzinnig overzicht vanaf grote hoogte op Mono Lake. Later ook nog het bezoekerscentrum hiervan bezocht. Wat was het hier warm zeg, ca. 35 graden. Wat een zeer apart zout meer, waar verschillende bergstroompjes op uit komen, maar geen enkele uitgang of overloop heeft. Merkwaardig genoeg loopt het water toch op mysterieuze wijze weg waardoor het meer nooit te vol raakt. Nu verblijven we een paar dagen in een wat mooier hotel. Morgen gaan we via de bijzondere Tioga pas hoog door de bergen richting Yosemite park.